Przyroda

Rezerwat „Studnica” w Rychtalu

Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Rychtalskie" ze słynną w Europie "Sosną Rychtalską" zajmuje teren 47 643 ha. Został powołany 1 lipca 1996 roku. Położony jest w południowej części Wielkopolski i rozciąga się pomiędzy Ostrowem Wlkp., Kluczborkiem, Oleśnicą i Wieruszowem. Spora jego część zawiera się w granicach powiatu kępińskiego.

Na jego terenie znajduje się rezerwat "Studnica" utworzony w 1962 r. na powierzchni 5,78 ha. Rezerwat położony jest w Leśnictwie Sadogóra, 1,5 km na północ od centrum wsi Sadogóra. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym z udziałem świerka. Na terenie rezerwatu panują typy siedliskowe: las mieszany świeży oraz las świeży. Z rzadkich roślin występują tutaj m.in.: widłak jałowcowaty, porzeczka czarna oraz paprotki – zachyłka trójkątna i zachyłka oszczepowata. W rezerwacie rosną też ponad 170-letnie dęby, sosny oraz świerki dorastające do 40 metrów wysokości.

Rezerwat „Stara Buczyna w Rakowie"

Łączna powierzchnia rezerwatu to 3,51 ha. Głównym przedmiotem ochrony jest tutaj przebogaty drzewostan bukowy na granicy naturalnego zasięgu. Powstał on w 1971 roku. W runie leśnym występują takie gatunki roślin jak m.in.: konwalia majowa, fiołek leśny, perłówka jednokwiatowa i szczawik zajęczy.

Rezerwat „Oles w Dolinie Pomianki"

Łączna powierzchnia rezerwatu to 3,09 ha. Powstał on w 1971 roku dla ochrony drzewostanu olszowego – olchy czarnej. W runie występują gatunki charakterystyczne dla olsu jesionowego.

Rezerwat "Las Łęgowy w Dolinie Pomianki"

Dziewięćdziesięcioletni drzewostan rezerwatu, którego powierzchnia wynosi 6,05 ha, tworzy olsza czarna i jesion wyniosły. Olsza sięga w rezerwacie 31 metrów. Ogółem na terenie rezerwatu występuje 127 gatunków roślin.

Arboretum w Laskach

Plany rozwoju Leśnego Zakładu Doświadczalnego zakładały utworzenie całego kompleksu edukacyjnego, skierowanego na potrzeby studentów Akademii Rolniczej w Poznaniu. Z tego też względu postanowiono utworzyć arboretum w niedalekiej odległości od bursy dla studentów, tak, by mieli oni możliwość obserwacji różnego rodzaju drzew i krzewów rodzimych i obcego pochodzenia. W 1979 roku zespół w składzie prof. Stanisław Szymański i prof. Stanisław Król wytypowali dwie powierzchnie leśne z przeznaczeniem na ten cel. W 1980 roku przystąpiono do pierwszych prac, związanych z urządzaniem arboretum. Na powierzchni bliższej bursie założono klasyczny park dendrologiczny, a na drugiej, położonej nieco dalej, założono arboretum drzewostanowe. Od samego początku, wszystkie prace w arboretum w Laskach prowadzono z pieniędzy wygospodarowanych na ten cel z działalności gospodarczej LZD Siemianice, a sadzonki pochodziły z własnej produkcji. W sąsiedztwie funkcjonuje Klasa Leśna licznie odwiedzana przez uczniów.