Pałac w Grębaninie

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1250 r.

Wtedy wdowa Klemensa – Racława sprzedała osadę klasztorowi cystersów z Ołoboku. W ciągu wieków właścicielami majątku ziemskiego byli: w 1365 r. Wierzbięta z Paniewic, herbu Niesobia, pod koniec XV w. ród Kępińskich, w 1546 r. Jan Spytek, herbu Leliwa, w latach: 1556 – 1563 Stanisław Tarnowski, w 1563 – 1670 – rodzina Tomickich, w 1670 – 1718 rodzina Kręskich, w 1718 – 1762 – rodzina Stoińskich, w 1762 – 1850 ponownie rodzina Kręskich, w 1850 – 1939 – rodzina Mańkowskich. W latach 1948 -1951 w budynku mieściła się szkoła rolnicza, a w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w. szpital przeciwgruźliczy. Od końca XX w. w pałacu funkcjonuje Oddział Leczniczo - Rehabilitacyjny Szpitala w Kępnie.

 

Pałac w majątku zbudowany został w latach sześćdziesiątych XIX w. Położony jest on w centrum wioski, w czterohektarowym parku w stylu angielskim. Obiekt jest murowany, otynkowany, piętrowy, podpiwniczony, klasycystyczny, od wschodu posiada podjazd, a nad nim wznosi się balkon z metalową balustradą. W zachodniej części budowli widnieją pozostałości po tarasie. We wnętrzu na uwagę zasługuje duża sala, zwana lustrzaną. Przed wjazdem do pałacu rośnie, uznany za pomnik przyrody, ogromny cis pospolity, mający 5 rozgałęzień.