Kościół pw. św. Jadwigi Śląskiej w Olszowie

Kościół parafialny w Olszowie powstał na przełomie XIII i XIV wieku, był wtedy kościołem pod wezwaniem św. Mikołaja

Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1266 roku, osada dawała wtedy dziesięcinę biskupowi wrocławskiemu, taka sama dziesięcina tyle, że tym razem z 50 łanów, wymieniana jest w „Liber fundationis episkopatus Vratislavewsis” w 1305 roku. Parafia wymieniana jest również w dokumentach z 1553 roku. Świątynia została 11 lipca 1659 roku uposażona przez Jana Szyszkowskiego, kaliskiego sędziego ziemskiego. Jej konsekracji w 1623 roku dokonał biskup sufragan wrocławski, Marcin Kolsdorf. Nowy drewniany kościół został wzniesiony w 1749 roku, a w 1870 roku dobudowano do niego zakrystię.

Podczas reformacji świątynia, należąca do ewangelików, wchodziła w skład parafii baranowskiej, do której składano mesznę, a wierni przyjmowali sakramenty. Z wizytacji przeprowadzanych w latach 1651-1652 wynika, że w Olszowie znajdował się kościół, ale nie było proboszcza, do świątyni dojeżdżali franciszkanie z Ostrzeszowa.

3 kwietnia 1824 roku, do parafii przyłączono wioski należące dotychczas do parafii wieruszowskiej:

• Podzamcze
• Kuźnice Skakawską
• Mirków
• Teklinów
• Świbę

W 1922 roku z części parafii olszowskiej utworzono parafię w Podzamczu, do której przyłączono wioski:

• Podzamcze
• Kuźnicę Skakawską
• Mirków
• Teklinów

zaś 1 lipca 2000 roku Świba stała się samodzielną parafią.

Przed II wojną światową ks. Bogumił Bryliński wybudował Dom Katolicki i grotę Matki Bożej z Lourdes

Drewniany kościół pokryty jest blachą. W latach 1982-1985 został on gruntownie odrestaurowany. Remontu dokonała grupa specjalistów – górali pod kierownictwem Jana Migela z Bańskiej Dolnej.

Świątynia pod wezwaniem św. Jadwigi Śląskiej jest budowlą konstrukcji zrębowej, oszalowaną i jednonawową. W ołtarzu głównym znajduje się malowany renesansowy tryptyk z 1595 roku, przedstawiający Ukrzyżowanie z postaciami klęczących fundatorów, zaś na awersach skrzydeł tryptyku widać św. Stanisława Biskupa i św. Elżbietę oraz Chrystusa i Matkę Bożą Bolesną, w zwieńczeniu jest Bóg Ojciec, którego otaczają: Chrystus i Matka Boża, natomiast w predelli widać Ostatnią Wieczerzę. Późnorenesansowy ołtarz boczny - z herbem Ostoja i literami Mikołaja Szyszkowskiego, podkomorzego wieluńskiego - pochodzi z połowy XVII wieku. W jego polach bocznych są obrazy św. Mikołaja i stygmatyzacji św. Franciszka.

Parafia posiada rokokową monstrancję z XVIII wieku. Zabytkowy dzwon z 1693 roku ufundowany został przez Ernesta Wilhelma v. Sahlisch, komendanta twierdzy Breda i odlany przez Zygmunta Göetza we Wrocławiu - zaginął podczas ostatniej wojny.

Wieża jest zadaszona namiotowo i zwieńczona cebulastym hełmem z latarnią.  Nad nawą wznosi się wieżyczka na sygnaturkę.