Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Słupi pod Bralinem

Kościół w Słupi pod Bralinem wymieniają dokumenty z lat 1285 i 1310, jako kościół parafialny pojawia się dopiero w 1492 roku

Wtedy - według pisma rzymskiego z 13 października - świątynia została odbudowana staraniem plebana Pawła z Wałdowa. Po okresie reformacji w 1651 roku został kościołem filialnym parafii w Turkowach.

W 1979 roku parafia pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła została ponownie erygowana. Kościół pochodzi z 1651 roku, a w 1911 został powiększony przez przedłużenie prezbiterium i nawy oraz dodanie transeptu.

Świątynia jest jednonawowa, z zamkniętym wielobocznie prezbiterium i prostokątną zakrystią. Od zachodu wznosi się kwadratowa wieża słupowej konstrukcji zwieńczona namiotowym dachem.

Na skrzyżowaniu nawy i transeptu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i cebulastym hełmem kształtu barokowego z 1911 roku. Wewnątrz mieszczą się belkowe stropy z współczesną polichromią. W rokokowym ołtarzu z II połowy XVIII wieku centralnie usytuowany jest obraz św. Andrzeja Apostoła.

W kościele na uwagę zasługują dwa obrazy:

• Chrystusa Ukrzyżowanego
• św. Jana Nepomucena z II połowy XVIII wieku

Chór muzyczny wsparty jest na dwóch słupach związanych z konstrukcją wieży. W jej wnętrzu znajduje się gotycki dzwon z 1492 roku. Całość reprezentuje architekturę drewnianą charakterystyczną dla śląskiej szkoły XVII i XVIII w. Kościół remontowano na przełomie XX i XXI w.

Stara legenda głosi, że na wzniesieniu, nazywanym przed II wojną światową Górką Celną, stał wysoki słup, który oblewano smołą i zapalano, gdy do wioski zbliżało się niebezpieczeństwo.