Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Świbie

Kościół w Świbie w XIII wieku założyli i uposażyli właściciele wioski, czyli ród Olkszów. Następnie miejscowość przeszła we władanie wieruszowskich paulinów.

Plebania posiadała łan roli, mesznę od włościan i daninę z młynów. Z wizytacji w 1635 roku wynika, że kościół był zrujnowany i opustoszały. Zarządzał nim proboszcz z Wieruszowa. W 1670 roku świątynię obsługiwał ks. Jan Tluczyński, który dwa razy w roku odprawiał tam msze święte: w Boże Narodzenie i wspomnienie św. Katarzyny. Kościół w 1622 roku został konsekrowany przez sufragana wrocławskiego, Marcina Kolsdorfa.

Po Kongresie Wiedeńskim Świba stała się filią parafii olszowskiej i kościół po rozgraniczeniu parafii otrzymał 43 morgi ziemi. 1 lipca 2000 roku wioska stała się samodzielną parafią.

Kościół jest budowlą konstrukcji zrębowej, jednonawowy. Wewnątrz, na belce tęczowej, widać krzyż z XVI wieku. Ołtarz główny pochodzi z połowy XIX stulecia, w jego wnętrzu znajduje się obraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

 

Do innych ciekawych zabytków w świątyni należą rzeźby:

• Matki Bożej z Dzieciątkiem z początku XVI wieku
• św. Katarzyny z początku XVI wieku
• św. Barbary również z początku XVI wieku
• Matki Bożej Bolesnej z II połowy XVI wieku
• dwa krzyże z przełomu XVIII i XIX wieku

Do prezbiterium przylega murowana zakrystia, obita deskami w latach osiemdziesiątych XX w. Dach pokryty jest blachą. Nad nawą wznosi się wieżyczka na sygnaturkę z sześcioboczną latarnią i cebulastym hełmem.